نگاه نو
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بر افروزی چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن که قارون را زیان ها داد سودای زراندوزی به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن کلاه سروری آن است کز این ترک بر دوزی سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه ز مدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی "حافظ"
************************************************** سال 1390 هم آخرین روزهای خودش رو سپری می کنه. این سال فراز و نشیب های زیادی داشت. خاطرات خوب و بد. یکی از اتفاقهای خوب این سال برای من هم آشنایی و تعامل با تعدادی از دوستان مجازی جدید بود. از طرفی خیلی دوست داشتم که فعالیتهای بیشتری توی وبلاگ داشته باشم، اما مشغله کاری زیاد امکانش رو برام فراهم نکرد. با این حال امیدوارم سال آینده بتونم ایده ها و کارهایی که توی ذهنم هست رو عملی کنم. برای همه دوستان عزیزم و خوانندگان محترم وبلاگ آرزوی موفقیت می کنم. امیدوارم که سال 90 رو با رضایت به پایان ببرید. و سال 91 هم سالی سرشار از موفقیت و شادی برای شما باشه. آرزو می کنم، همیشه زندگی تان با "رضایت درونی" و "حال خوب" همراه باشد...
دورو بر ما پر از رویدادهای مختلف می باشد. این وبلاگ قصد دارد تا با نگاهی دیگر به این رویداد ها بپردازد.
